Integracja strukturalna krok po kroku – cz. 2.

Czym jest Integracja Strukturalna? To holistyczna praca z ciałem, która odbywa się w serii 10 spotkań. Każde spotkanie dotyczy innego terytorium.

Przypominamy, że Integracja Strukturalna przebiega w następujących sesjach:

Sesje 1 – 3 → sleeve,
Sesje 4 – 7 → core,
Sesje 8 – 10 → integration.

O sesjach 1-3 możecie przeczytać tutaj. A co dalej?

Integracja Strukturalna – sesja 4

Celem 4 sesji Integracji Strukturalnej jest:

wydłużenie linii środkowej ciała,
oddzielenie dna miednicy od nogi,
„przebudzenie” CORE.

Podczas tej sesji pracujemy w leżeniu na boku: przyśrodkowa strona kończyny dolnej – gęsia stopka, mięśnie przywodziciele, gałęzie kości łonowej, grupa kulszowo-goleniowa, stopa.

Miednica też ma swoje „stopy”!

Przyjmując pozycję siedzącą na krześle zwracam uwagę na 3 rzeczy:

stopy oparte na podłożu, nogi na szerokości bioder, pięta pod kolanem,
wysokość siedziska powinna być taka, by biodro było powyżej kolana,
miednica oparta z przodu guzów kulszowych na „stopach miednicy” (gałęziach kości łonowych).

Co ciekawe, pozycja „na kucaka” jest dla naszego ciała fizjologią, która otwiera dno miednicy. Kość krzyżowa w tym ustawieniu skierowana jest prostopadle do podłoża.

To ułożenie sprawia, że kręgosłup lędźwiowy wydłuża się, odpoczywa i regeneruje.

Integracja Strukturalna – sesja 5

Celem takiej sesji jest zrównoważenie mięśnia prostego brzucha z mięśniem prostym uda i mięśniem lędźwiowym.

Podczas piątej sesji pracujemy w leżeniu na plecach. Terytorium pracy to tutaj: IV/V żebra, kolce biodrowe, mięsień prosty brzucha, mięsień czworogłowy uda, mięsień krawiecki, mięsień naprężacz powięzi, mięsień lędźwiowy, więzadło łonowe i kość łonowa.

Ach ten brzuch… Każdy z nas marzy o płaskim, twardym brzuchu, prawda?

Taki wygląd jest uważany kulturowo za symbol siły i piękna, ale warto pamiętać, że „nie każdy ładnie urządzony dom jest funkcjonalny”.

Mięśnie twarde mają posklejane włókna i warstwy. Sztywne tracą możliwość szybkiej reakcji i adaptacji w ruchu. Skracają się i w efekcie dochodzi do kompresji w stawach. Twardy mięsień jest mało aktywny. Sprężysty łatwo się wzbudza i wycisza, moduluje napięcie w ruchu i bezruchu według potrzeb.

Dlatego warto zapamiętać:

Siła mięśni to nie ich twardość!
Siła mięśni to ich SPRĘŻYSTOŚĆ!

Integracja Strukturalna – sesja 6

Celem tej sesji jest:

“oddychająca kość krzyżowa”,
zrównoważenie grupy mięśni kulszowo-goleniowych i mięśni głębokich rotatorów – mięśnie gruszkowate,
kość piętowa i guz kulszowy w linii.

Podczas 6. sesji Integracji Strukturalnej pracujemy z pacjentem leżącym na brzuchu:

górna granica – kąty dolne łopatek,
dolna granica – stopa, krętarz większy – krótkie rotatory stawu biodrowego, grupa kulszowo-goleniowa, więzadło pachwinowe, kość krzyżowa, kość guziczna.

Zbyt napięte mięśnie pośladkowe są… zwyczajnie niewygodne do siedzenia. Duże napięcie głębokich rotatorów miednicy powoduje zakleszczenie kości krzyżowej, która zespalając się z kośćmi miednicy staje się jej częścią, a przecież kość krzyżowa to odcinek kręgosłupa – nie miednicy.

Bez ruchu w stawach krzyżowo-biodrowych chód staje się sztywny, ociężały. Twarde uderzanie pięty o podłoże powoduje przeniesienie sztywności na odcinek lędźwiowy i w końcowym efekcie ból, którego przecież nikt z nas nie chce!

Integracja Strukturalna – sesja 7

Cel tej sesji jest jeden – to “podłączenie horyzontalnej głowy do horyzontalnej miednicy”.

W trakcie tej sesji pracujemy z pacjentem leżącym na plecach, na następujących terytoriach: więzadło karkowe, obręcz barkowa, szyja i głowa – jama ustna – dziąsła, język, podniebienie, nos.

Głowa to najwyższy punkt naszego ciała. To główna siedziba najważniejszych zmysłów – czujna, wiecznie czymś zajęta.

Głowę możemy potraktować jako największy kręg kręgosłupa, osadzony na cienkim patyczku – odcinku szyjnym. Napięcie idące od dołu do góry zatrzymuje się na głowie. Kumulując się, z czasem powoduje bóle szyi, migreny, problemy z ruchomością, nieprawidłowości w stawach skroniowo-żuchwowych i inne. To wyjątkowo często zgłaszane dolegliwości w naszych gabinetach.

Śmiało więc można powiedzieć, że to właśnie „urwanie głowy” od reszty ciała jest sprawcą tych bolesnych kumulacji.