Oferta
Osteopatia jest systemem terapeutycznym, holistycznym i kompleksowym podejściem do diagnozowania i leczenia problemów Pacjenta.
Podstawą terapii jest traktowanie organizmu ludzkiego jako integralnej, nierozłącznej całości. Podejście osteopatyczne zakłada również, że każdy organizm ma naturalne zdolności do samoleczenia i dąży do utrzymania stanu dobrego zdrowia – a terapeuta pomaga w tym procesie gdy jest on zaburzony.
Osteopata stosuje techniki z zakresu terapii czaszkowo-krzyżowej, terapii wisceralnej oraz terapii manualnej i powięziowej.
Wskazania:
- Dolegliwości bólowe w stanie ostrym i przewlekłym
- Zaburzenia funkcjonowania układów organizmu
- Stany po traumach fizycznych i psychicznych
- Stany po operacjach
- Przygotowanie do ciąży, terapia w trakcie ciąży
- Terapia poporodowa matki i dziecka
Terapia czaszkowo-krzyżowa jest nieinwazyjną i delikatną formą terapii manualnej.
Podczas zabiegu terapeuta wpływa na układ cranio-sacralny/czaszkowo-krzyżowy.
Do układu tego należą struktury, które ochraniają i wspomagają mózg wraz z rdzeniem kręgowym: kości czaszki, opony mózgu i rdzenia kręgowego, płyn mózgowo-rdzeniowy.
Poprzez subtelny dotyk i wpływ na powyższe struktury, które odpowiadają za prawidłowy rozwój i funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego terapeuta może wywołać korzystny wpływ również na inne układy organizmu.
Wskazania:
- Bóle głowy oraz bóle w obrębie całego ciała
- Szumy uszne, zawroty głowy
- Dysfunkcje stawów skroniowo-żuchwowych
- Problemy z koncentracją, nadpobudliwość
- Nerwoból nerwu trójdzielnego, porażenie nerwu twarzowego
- Stres, bezsenność, chroniczne zmęczenie
- Problemy z zatokami
- Traumy okołoporodowe
- Asymetrie ciała i czaszki u dzieci
Terapia manualna zajmuje się badaniem i leczeniem zaburzeń czynności układu kostno-stawowego oraz innych struktur układu ruchu – w szczególności kręgosłupa.
W ramach diagnostyki wykonywane jest badanie manualne i testy ruchowe. Podczas terapii stosowana jest szeroka gama technik manipulacji, mobilizacji, trakcji oraz kompresji w obrębie stawów i tkanek miękkich. Techniki uzupełniane są metodami nerwowo-mięśniowymi oraz ćwiczeniami.
Wskazania:
- Bóle stawów kończyn i kręgosłupa
- Stany zapalne tkanek miękkich
- Stany przeciążeniowe układu ruchu
- Wady postawy
- Bóle potreningowe
- Profilaktyka kontuzji
Terapia obejmuje diagnostykę i terapię zaburzeń w obrębie układu mięśniowo-powięziowego. Działania terapeuty korygują ograniczenia stwarzane przez dysfunkcje powięzi – uniemożliwiające optymalny ruch ślizgowy pomiędzy jej warstwami i sąsiadującymi strukturami. Terapia mięśniowo-powięziowa obejmuje wiele specjalistycznych metod terapii np. FDM, FM, MTG, Igłoterapia, techniki nerwowo-mięśniowe i inne.
W przypadku długotrwałych ograniczeń tkanka powięziowa ulega przeciążeniu, co w następstwie doprowadza do dysfunkcji. Może to spowodować przeciążenie stawów, zapalenie lub ból w strukturach mięśniowo-powięziowych, niedokrwienie i pogorszenie jakości włókien mięśniowych.
Wskazania:
- Przeciążenia tkanek miękkich
- Stany zapalne mięśni, ścięgien
- Bóle kończyn i kręgosłupa
- Zaburzenia łańcuchów mięśniowo-powięziowych
- Wady postawy
- Poprawa jakości ruchu
- Profilaktyka kontuzji
Techniki manualne stosowane w terapii trzewnej mają na celu przywrócenie właściwych zależności pomiędzy funkcją i strukturą organów wewnętrznych oraz układem nerwowym, szkieletowym, mięśniowym i powięziowym. W wyniku zastosowania odpowiednich metod, terapeuta może wpłynąć nie tylko na prawidłową ruchomość, elastyczność i napięcie tkanek wokół danego narządu, ale również na ukrwienie w obrębie organów wewnętrznych i ich prawidłową funkcję.
Wskazania:
- Trudne, niespecyficzne bóle kręgosłupa i głowy
- Zaburzenia trawienia, metabolizmu
- Zespół jelita drażliwego, nerwice żołądka
- Wzdęcia, zaparcia, refluks, zgaga
- Zespoły bólu rzutowanego
- Bóle menstruacyjne, nietrzymanie moczu
- Problemy z zajściem w ciążę
- Stany po operacjach, urazach
Tradycyjna Medycyna Chińska postrzega organizm ludzki holistycznie – nie tylko jako całość układu tkanek i narządów, łącznie z psychiką i emocjami, lecz także ma dla niej ogromne znacznie świadomość, że człowiek jest integralną częścią przyrody i jego ciałem rządzą te same prawa. Medycyna chińska korzysta z wielu narzędzi aby doprowadzić pacjenta do stanu pełni zdrowia m.in.: akupunktury, akupresury, diety, gimnastyki leczniczej, baniek chińskich, masaży. Na podstawie jej założeń powstała również pinoterapia pomagająca w pobudzeniu procesów samonaprawczych i fizjologicznych organizmu oraz zniesieniu nadmiernego pobudzenia układu nerwowego.
Wskazania:- Bóle w obrębie całego ciała
- Zaburzenia działania układów ciała
- Stres, bezsenność, zmęczenie
- Zaburzenia hormonalne, metaboliczne
- Choroby autoimmunologiczne
Integracja Strukturalna (IS) jest jedną z metod pracy na powięzi. Polega ona na manualnym uwalnianiu napięć fizycznych, które uniemożliwiają optymalne ułożenie ciała w polu grawitacyjnym.
Terapia IS odbywa się według szczegółowo opracowanego schematu 10 sesji. Każda z sesji ma swój ściśle określony cel, otwiera i porządkuje kolejno obszary ciała, żeby na koniec je ze sobą zintegrować w najdoskonalszej dla nas wersji.
Wskazania:
- Przewlekłe dolegliwości bólowe układu ruchu
- Wady postawy
- Optymalizacja funkcji układu ruchu
- Uzupełnienie rehabilitacji pooperacyjnej i pourazowej
- Profilaktyka kontuzji
- Poczucie sztywności i dyskomfortu w układzie ruchu
- Stres, przewlekłe zmęczenie
Manipulacja powięzi (Fascial Manipulation) to metoda terapii manualnej skuteczna w zwalczaniu dolegliwości bólowych, ograniczeń zakresów ruchomości i dolegliwości z układu trzewnego.
Metoda polega na manipulacji określonych punktów zwanych centrami koordynacji (CC) oraz centrami fuzji (CF) na ciele poprzez wywołanie tarcia w stosunku do powięzi, co skutkuje wzrostem lokalnej temperatury do momentu, przy którym dochodzi do przejścia konsystencji substancji podstawowej z postaci żelu w zol.
Metoda uwzględnia holistyczne podejście, traktując poszczególne segmenty ciała jako pojedyncze ogniwa łańcucha tkankowego, którego ciągłość zapewnia powięź. Wybór punktów przeznaczonych do manipulacji następuje na podstawie szczegółowego wywiadu w skład którego wchodzi weryfikacja ruchowa i palpacyjna.
W wyniku powtarzających się przeciążeń statycznych i dynamicznych, urazów, stanów zapalnych itp. dochodzi do densyfikacji powięzi w punkcie CC, która polega na zwiększonej gęstości substancji międzykomórkowej powięzi i zmiany orientacji włókien kolagenowych z ewentualnym zwiększeniem ich liczby.
Objęte densyfikacją CC nie może prawidłowo spełniać swojej roli koordynacyjnej i powięź staje się niezdatna do wydłużania i akomodacji napięć wywodzących się z przebiegających pod nią włókien mięśniowych. Dochodzi do błędnego rozłożenia sił działających na staw, co skutkuje pojawieniem się bólu, ograniczenia ruchomości czy też zmniejszonej siły mięśniowej.
Często ból w danym segmencie jest skutkiem kompensacji zaburzenia innego segmentu, którego CC uległo densyfikacji. Tak więc segment bolesny może być w rzeczywistości „zdrowym” segmentem, w którym występuje dysbalans zapoczątkowany przez inny segment. Dlatego niezwykle ważny jest wnikliwy wywiad, ponieważ na podstawie dolegliwości towarzyszących, a także tych przebytych (nawet tych sprzed wielu lat), można odtworzyć drogę rozwoju kompensacji w ciele i dojść do pierwotnej przyczyny problemu.
Po przeprowadzonej manipulacji mogą pojawić się następujące reakcje:
- Bezpośrednio po leczeniu odczuwalne zmniejszenie objawów oraz lokalne ciepło w wyniku leczenia
- U osób z suchą lub wrażliwą skórą mogą wystąpić małe powierzchowne otarcia skóry
- Po dziesięciu minutach objawy mogą się nasilić i może dojść do wzrostu miejscowej bolesności. Dzieje się tak z powodu obrzęku, który jest konsekwencją fazy wysiękowej wraz ze wzrostem dopływu krwi.
- Przez kolejne trzy dni może dojść do tymczasowego nasilenia objawów, a u niektórych osób może pojawić się niewielki krwiak w obszarze leczonego punktu
- Pięć dni po leczeniu powinno być odczuwalne zmniejszenie objawów
Przeciwwskazania bezwzględne:
- Gorączka
- Uszkodzenie skóry w miejscu leczenia
- Zakrzepowe zapalenie żył
- Poważne osłabienie układu odpornościowego
Przeciwwskazania względne:
- Obrzęk limfatyczny III stopnia lub wyższy
- Pacjent nowotworowy
- Poważne zaburzenia krzepliwości krwi
- Świeży uraz bez badań
- Pacjent niewspółpracujący